“Leren vereist betrokkenheid die verder gaat dan het kijken naar video’s. Zou je een chirurg je laten opereren als hij, of zij, video’s van andere artsen in de operatiekamer heeft bekeken?

Echte vaardigheden ontwikkelen, laat staan ​​expertise, vereist veel meer dan dat”.

Maar wat ontbreekt hier? Het belangrijkste wat hier ontbreekt is #Practice. Oefening stelt iemand in staat vaardigheden te oefenen, er ‘vaardiger’ in te worden. Sommige taken waarbij een werknemer bijna onmiddellijk moet reageren, vereisen duizenden uren oefening. We moeten nadenken over de vaardigheidsniveaus die we van medewerkers verwachten in de verschillende taken die ze doen, en dienovereenkomstig plannen maken voor training en oefening. Voor ervaring opdoen heb je ook zoiets als ‘uitdagingsruimte’ nodig, vergelijkbaar met gameplatforms, of de Oculus Quest waar je in een veilige ruimte wordt uitgedaagd. De meeste gameplatforms bouwen al oefen- of prestatieloops in en die kunnen zeker helpen, maar we moeten ook kansen inbouwen voor de praktijk zoals projecten, opdrachten, zelfs banen. Ger Driesen meent dat het niet alleen om vaardigheden gaat. Goede professionals hebben ook de juiste mind-, tools- en skills set.

Netflix is goed voor wat het doet (entertainment) maar niet om te leren! Je wilt niet dat je medewerkers voor een enorme verzameling van leermogelijkheden komen te staan zodat hun meest redelijke manier om te kiezen is vertrouwen op een algoritme. Biedt ze mogelijkheden voor het actief en onderzoekend kunnen zijn en laat ze zelf selecteren, creëren en delen van hun geleerde kennis. Biedt gebruikers toegang tot wat ze nodig hebben wanneer ze het nodig hebben, anders raken ze de betrokkenheid kwijt. Leren is nooit gemakkelijk maar “oefening baart kunst”. Pas dan worden echte vaardigheden opgebouwd.